พิมรี่พาย ทุ่มเงิน 3 แสน สร้างกุฏิ - ติดไฟฟ้า - น้ำ ให้สำนักสงฆ์ทุรกันดาร
เหมือนดังที่สาว พิมรี่พาย เคยได้พูดไว้ ว่าแม้เธอจะโดนกระแสดราม่าหรือถูกวิพากษ์วิจารณ์อะไรยังไงก็ตาม แต่ก็ยืนยันว่าจะขอทำความดีต่อไป และล่าสุด (25 มกราคม 2564) พิมรี่พาย ก็ขอพิสูจน์อีกครั้งว่าการทำความดีต้องไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใด ๆ ทั้งนั้น
ภายในคลิปเป็นคลิปที่เธอได้เดินทางไปยังสำนักสงฆ์เขาพะเนียง ที่ จ.สระบุรี พร้อมกับสอบถามข้อมูลต่าง ๆ จากชาวบ้าน ก่อนจะได้ความว่าที่สำนักสงฆ์แห่งนี้จะมีพระธุดงค์เดินทางมาปฏิบัติธรรม พระที่จำพรรษาอยู่ที่นี่จะลำบากมาก เพราะเมื่อตกกลางคืนสำนักสงฆ์แห่งนี้จะไม่มีไฟหรือแสงสว่างใด ๆ เนื่องจากว่าไม่มีเงินทุนมากพอที่จะไปดำเนินการ ส่งผลให้ชาวบ้านรอบ ๆ ไม่ได้รับแสงสว่างด้วย เมื่อตกกลางคืนต้องใช้เทียนเพื่อให้แสงสว่างแทน
กุฏิสำหรับพระที่จำพรรษาอยู่ที่นี่มีเพียงแค่สองหลังเท่านั้น ทั้งยังทำมาจากไม้เก่าและทำมาผิดขนาดเวลานอนขาจะโผล่พ้นประตู ทำให้ต้องนอนขดอยู่ด้านในแทน และเมื่อจะสรงน้ำหรือซักผ้าต่าง ๆ ก็ต้องลงไปใช้น้ำในบ่อเลนด้านล่าง ถึงแม้จะคันแต่ก็ต้องทนเอา พิมรี่พายจึงได้ไปขออนุญาตพระอาจารย์เพื่อพัฒนาที่นี่ให้มีไฟฟ้า มีน้ำใช้ และมีกุฏิหลังใหม่
โดยเธอได้เดินทางไปยังการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค อ.บ้านนา เพื่อขอไฟฟ้ารวมค่าใช้จ่าย 51,058 บาท พร้อมกับไปหาช่างเพื่อสร้างกุฏิให้พระค่าใช้จ่าย 210,000 บาท พร้อมกับซื้ออุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า เพราะทางวัดไม่มีเงินพอที่จะซื้อหรือผ่อนเครื่องใช้ฟ้า ไม่ว่าจะ ผ่อนทีวี ผ่อนหลอดไฟ ผ่อนเครื่องดูดฝุ่น แต่พิมรี่พายก็ซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าที่จำเป็นให้ไม่ว่าจะเป็นหลอดไฟ ปลั๊ก สวิตช์ ตู้คอนโทรล รวม 35,000 บาท รวมค่าจ้างในการปรับพื้นที่ดินกว่าวันละ 12,000 บาท เบ็ดเสร็จรวมค่าใช้จ่ายในการพัฒนาที่นี่แล้วประมาณ 329,300 บาท
การทำบุญครั้งใหญ่ในครั้งนี้ได้มอบความสุขความดีใจให้กับชาวบ้านในพื้นที่เป็นอย่างมาก ที่เธอได้เข้ามาทำให้พื้นที่แห่งนี้มีแสงสว่างให้กับวัด ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่ใกล้เคียงพลอยได้รับประโยชน์ไปด้วย และชาวบ้านบางคนถึงกับน้ำตาคลอ และบอกว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
และในช่วงท้ายคลิปพิมรี่พายยังได้กล่าวถามเพราะอาจารย์แห่งสำนักสงฆ์นี้ว่า ความสุขคืออะไร? พระอาจารย์จึงบอกเธอว่าความสุขตรงข้ามกับความทุกข์ สุขจากการให้ โอกาสให้ความรู้ จิตใจเราดีงาม จิตใจเราพร้อมที่จะให้ ก่อนที่เธอจะตอบพระอาจารย์กลับไปว่า “ถ้างั้นพิมก็คงจะมีความสุขกับการให้ล่ะค่ะพระอาจารย์”